Έχω κάνει πολλές φορές λαγάνα, πάντα γίνεται διαφορετική, γιατί εξαρτάται απόλυτα από το αλεύρι. Σήμερα θα βάλω ελληνικό εξαίρετο κρόκο και τσάι του βουνού για περισσότερο άρωμα. Δεν είναι δύσκολη, ούτε πολύ ζύμωμα θέλει, ούτε και καμιά ιδιαίτερη τεχνική θέλει. Η μόνη συμβουλή που θα δώσω είναι να ψήσετε από πριν το σουσάμι. Μη το […]
Ένα απαιτητικό πιάτο, με όλη τη διαδικασία του καθαρίσματος των χόρτων, το οποίο όμως σίγουρα ανήκει στη γαστρονομική μας κουλτούρα. Στην ίδια κατηγορία με το αρνάκι φρικασέ, το πρασάτο χοιρινό, το σπανάκι με τις σουπιές, το κατσικάκι με τα κρεμμυδάκια και τα φρέσκα αρωματικά. Φαγητά με σφραγίδα ελληνική και με τη νοστιμιά των ντόπιων υλικών. […]
Γιορτές, ατμόσφαιρα, χρόνος χαλαρός και πολύ φαγητό! Ωραία τα ψητά, τα ρολά, τα πουλερικά, οι λαχανοντολμάδες, αλλά τι γίνεται με τους αγαπημένους χορτοφάγους που δικαιούνται και αυτοί ένα γιορτινό πιάτο, εξίσου περιποιημένο και νόστιμο? Αν περιορίσουμε τα beyond προϊόντα που μιμούνται την υφή αλλά και την γεύση, τότε θα πρέπει να δουλέψει πολύ η φαντασία […]
Το ψαχνό αυτού του πελαγίσιου ψαριού, του μυταρά ξιφία, μοιάζει σαν κρέας, είναι τρυφερό, νόστιμο και ζουμερό με απαλή γεύση. Διακριτικά αρωματικά θέλησα να προσθέσω, για να αισθανόμαστε την θαλασσινή του γεύση. Μπορεί να μπει και σκόρδο αλλά με μέτρο. Ίδια αρωματικά πρόσθεσα και στις γλυκοπατάτες και έτριψα αρκετό μαύρο πιπέρι.
Κριτσινάκια που μπορούν να είναι ένα γρήγορο πρωινό, ένα δεκατιανό ή ένα συνοδευτικό για το βραδινό χαλαρωτικό ρόφημα. Αλλά μπορούν να γίνουν δωράκια σε φίλους ή για μια επίσκεψη. Ο κρόκος Κοζάνης χρησιμοποιείται με μέτρο γιατί είναι έντονα αρωματικός. Είναι πολύ εντυπωσιακό πόσο ακριβό είναι το κρίθινο αλεύρι. Βρήκα ελληνικής παραγωγής, αλλά παρόλα αυτά η […]
Η ώρα του μεσημεριού ήταν δύσκολη. Τα κλαδάκια της ρίγανης πετούσανε γύρω γύρω στο πιάτο. Ένα τσουλούφι από τα μαλλιά μου επέμενε να τρυπάει συνεχώς το μάτι μου παρόλο που με επιμέλεια είχα συμμαζέψει το ατίθασο σγουρό του κεφαλιού μου. Οι δε σταγόνες λεμονιού δεν πήγαιναν όπου στόχευα και επειδή τα χέρια μου πάγωναν παράτησα […]
Την ιδέα μου την έδωσε η Τένια, για αυτό και της αποδίδω τις αντίστοιχες τιμές στον τίτλο. Ιδιαίτερα γλυκιά η κολοκύθα που είχα στην διάθεσή μου, ισορρόπησε με πικάντικα τυριά μυρωδάτα αρωματικά και ένα συννεφάκι από μαύρο και άσπρο πιπέρι. Λεπτό πάχος, η φέτα πασπαλισμένη σε χοντρά κομμάτια στην επιφάνεια της μπατζίνας, καλό ψήσιμο και […]
Από τους πιο εκλεκτούς καρπούς αλλά και τους πιο ακριβούς, τα φιστίκια Αιγίνης δίνουν την πολυτέλεια που τυλίγει σαν σύννεφο τα γιορτινά μαγειρέματα. Τα δικά μας ποπ Φιστίκια Αιγίνης έχουν ροζουλί τη μισή επιφάνεια τους και η άλλη μισή έχει αυτό το πράσινο το φιστικί. Η μέσα ψίχα του καρπού έχει κρεμ χρώμα. Η τιμή […]
Μία υποθετική αφήγηση επειδή είμαστε μέσα στην καραντίνα ΑΚΟΜΑ. Έχετε καλεσμένους στο σπίτι για φαγητό και διαπιστώνετε ότι ένας από αυτούς είναι πλέον χορτοφάγος. Τι θα κάνετε, τι θα προσφέρετε και αν δεν τρώει τίποτα? Σας λέω αυτό. Οι χορτοφάγοι σαν πολύ σκεφτόμενοι άνθρωποι, σίγουρα αντιμετωπίζουν πάντα με κατανόηση τέτοιες καταστάσεις και είναι ευχαριστημένοι με […]
Δεκαοκτώ Δεκεμβρίου μέσα στην καραντίνα. Όλο και κάποιο κεφτεδάκι θα ζυμωθεί στους πάγκους των σπιτιών τις μέρες των γιορτών. Τίποτα πρωτότυπο μέχρι εδώ. Το πρωτότυπο είναι οι ψητές πικάντικες μπουκιές κολοκύθας και η επανάληψη της παραδοσιακής, παλιάς τεχνικής, δεμένη σάλτσα. Η συνταγή βασίζεται στο γαστρονομικό συνταγολόγιο της Ημαθίας: κεφτέδες στην άλμη. Έχουν περάσει κάποιες δεκαετίες […]
Επτά Δεκεμβρίου μέσα στην καραντίνα. Και συνεχίζω να ζυμώνω σε τακτική βάση το ψωμί του σπιτιού. Δεν μπορώ να πω ότι το τόσο τακτικό ζύμωμα μου δίνει κάποια ιδιαίτερη χαρά. Όμως δε γίνεται να μη χαμογελάσω μπροστά σε αυτά τα ελατάκια. Η μυρωδιά του ψημένου ψωμιού, η τραγανή ξεροψημένη κόρα, η πικάντικη γεύση του κουρκουμά […]
