Αχ του παιδιού μου το παιδί! Για αυτούς τους μικρούς αθώους ώμους, για αυτό το πλασματάκι που κοιτάει ανέμελα τη ζωή μπροστά του άπλωσα πρώτη φορά στη ζωή μου τραχανά. Ναι για το εγγόνι σου μπορείς να κάνεις και να αντέξεις τα πάντα. Για να μη συνεχίσω με μελό κλισέ το κλείνω εδώ. Είναι απαιτητικό […]
16 μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα Άψε βαγίτσα το κερί, άψε και το λυχνάρι και κάτσε και ντουχιούντιζε ίντα θα μας εβγάλεις για απάκι για λουκάνικο για χοιρινό κομμάτι κι από τον πύρο του βουτσιού να πιούμε μια γεμάτη. Κι από τη μαύρη όρνιθα κανένα αυγουλάκι κι αν το’ κάνε η γαλανή ας είναι ζευγαράκι. Κι […]
Μεγάλωσα με καθαρεύουσα, έγραφα με ψιλές, δασείες, περισπωμένες και άλλα εξωτικά σύμβολα. Η νεανική μου ηλικία πελάγωνε ανάμεσα σε ορθογραφικούς κανόνες της καθαρεύουσας, της αρχαίας ελληνικής, της δημοτικής, του πολυτονικού συστήματος και τελευταία (ευτυχώς) του μονοτονικού. Σα να μην έφταναν όλα αυτά, σαν μαθήτρια φορούσα μπλε ποδιά με άσπρο γιακαδάκι διακοσμημένο […]
