Έχω περιγράψει σε προηγούμενο βίντεο πως διατηρώ τα αμπελόφυλλα από το αμπέλι μας σε βάζα χωρίς νερό. Δεν είναι κάτι δύσκολο αλλά θέλει έναν βασικό εξοπλισμό και μία καλή πρώτη ύλη. Χρειάζεται μία μεγάλη μαρμίτα για τα βάζα και ένα αμπέλι με την ποικιλία του ξινόμαυρου. Δίνει τα πιο απαλά φύλλα (κορφίσια εννοείται) χωρίς νεύρα […]
Λίγο προζύμι από το ζύμωμα της βδομάδας, φρέσκα κρεμμυδάκια και ανοιξιάτικο δυόσμο και το γεύμα ήταν έτοιμο και το τηγάνισμα λιγότερο ενοχικό. Τώρα το θεωρείται ορεκτικό, αλλά με μία σαλάτα είναι γεύμα. Δυστυχώς στα περισσότερα εστιατόρια τα κεφτεδάκια χορταρικών είναι κατά 90% τηγανιτά, εμποδίζοντας τους χορτοφάγους να φάνε υγιεινά. Είμαι μαζί τους όπως καταλαβαίνετε. Και […]
Ιούλιος του 2004 στη Σίφνο, ο ήλιος καίει αλύπητα και εμείς ψάχνουμε δωμάτιο για να μείνουμε. Την ίδια μέρα ήρθε και η φλόγα για την Ολυμπιάδα του 2004 και όλα ήταν γεμάτα. Βρίσκουμε επιτέλους μετά από αρκετό ψάξιμο και ακριβώς όπως το θέλουμε ένα στούντιο με τη δική του αυλίτσα, θέα στη θάλασσα, κοντά στο […]
Ολόλευκα απειλητικά σύννεφα κάλυψαν τον ουρανό, έτοιμα να βομβαρδίσουν χαλάζι τον καταπράσινο κάμπο με τα δέντρα και τα κτήματα της Ημαθίας. Κάθε τόσο ακούγονται αυτά τα αεροπλάνα, τα ονομαζόμενα αεροπλάνα σποράς χαλαζοφόρων νεφών. Μέχρι στιγμής τη γλύτωσαν τα αμπέλια της περιοχής και τα τέλεια φύλλα τους που αυτή την εποχή γίνονται ανάρπαστα για μαγείρεμα αλλά […]
Η πλούσια γαστρονομική παράδοση του Πόντου μου έδωσε την έμπνευση για τη σημερινή συνταγή. Τα χαψοπούλια λοιπόν είναι κροκέτες παστού γαύρου μέσα σε κουρκούτι με μόνο αρωματικό το μαϊντανό. Το περίεργο όνομα οφείλεται στο στενόμακρο σχήμα τους, σαν αεροπλάνο χωρίς φτερά. Παραδοσιακά χρησιμοποιείται ο παστός γαύρος. Οι Πόντιοι όπως περιγράφω και στη συνταγή μου παλιά […]
Αχ του παιδιού μου το παιδί! Για αυτούς τους μικρούς αθώους ώμους, για αυτό το πλασματάκι που κοιτάει ανέμελα τη ζωή μπροστά του άπλωσα πρώτη φορά στη ζωή μου τραχανά. Ναι για το εγγόνι σου μπορείς να κάνεις και να αντέξεις τα πάντα. Για να μη συνεχίσω με μελό κλισέ το κλείνω εδώ. Είναι απαιτητικό […]
Διότι δεν εννοείται καλοκαίρι χωρίς να μπει στο πιάτο μία χωριάτικη με λαχανικά του καλοκαιρινού μπαχτσέ –πιπέρια γεμιστά με ρύζι και αρωματικά ή με κιμά -μουσακά με την κρέμα του- ιμάμ μπαϊλντί με τα ολόγλυκα κρεμμύδια του – κολοκυθοκεφτέδες με τον δυόσμο τους – μελιτζανοσαλάτα καπνιστή – καλαμπόκι στα κάρβουνα ή και βραστό -ωραίο ψητό […]
Η μοναδικότητα της σάλτσας αβγολέμονο είναι καθαρά ελληνική και πρέπει να αισθανόμαστε πολύ περήφανοι για το αποτέλεσμα δύο υλικών και μόνο: αβγά και λεμόνι. Αβγά φρέσκα, βιολογικά και ακέρωτα λεμόνια από υπέροχα ελληνικά δέντρα. Το κλασσικό αβγοκοφτό κοκκινίζει από την ντομάτα του φαγητού και αποτελεί την ιδιαιτερότητα της πελοποννησιακής κουζίνας με την απαραίτητη προϋπόθεση τα […]
Όποτε αναφέρεται κάποιος στην ιστορία αυτού του πιάτου καταφτάνουν και οι γνωστές ιστορίες για τον ιμάμη: -του νηστικού, που λιποθύμησε από την πείνα με το που αναγνώρισαν οι γευστικοί του κάλυκες το άρωμα του καλοψημένου ιμάμ, -του λιχούδη που ενώ εκτελούσε το ιερό του καθήκον, επάνω στον μιναρέ κατά την ώρα της προσευχής, επέτρεψε στον […]
Με κλασσική ελληνική μαγειρική αποχαιρετώ το καλοκαίρι και τον χαλαρό ρυθμό της θαλασσινής εξοχής και χαιρετώ με μία μικρή μελαγχολία, τον έντονο πολύβουο ρυθμό της πόλης που δεν παύει παρόλα αυτά να είναι η αγαπημένη μου. Η Θεσσαλονίκη. Κλασσικό μπριάμ, αλλά το μπριάμ όπως το θυμάμαι εγώ από παιδάκι που κοίταζα με μεγάλη όρεξη τις […]
Πολύ θαυμάζω την κυρία Εύη Βουτσινά, καλή της ώρα εκεί που βρίσκεται, εξαιρετική συγγραφέα και μαγείρισσα, για αυτή την αξιόλογη συλλογή παραδοσιακών συνταγών, τεχνικών αλλά και εθίμων της ελληνικής γαστρονομίας, την οποία δημιούργησε με προσωπικά της ταξίδια ανά την ελληνική επικράτεια. Θαυμάζω επίσης τη χαριτωμένη και ολόσωστη χρήση της ελληνικής γλώσσας και η αλήθεια είναι […]
Παρόλο που τα πάντα μπορούν να αποθηκευτούν στο ιντερνετικό, αόρατο, παντοδύναμο σύννεφο, μου έχει μείνει η παλιά συνήθεια να κόβω και να κρατάω χαρτάκια από οποιαδήποτε πληροφορία συνταγής, τεχνικής ή και έκφρασης. Χαρτάκια που σημειώνω εγώ, χαρτάκια που κόβω από έντυπα, κάποια χαρτάκια που σχίζω κρυφά και χαιρέκακα από περιοδικά που ξεφύλλιζα περιμένοντας 800 ώρες […]
