Το ζαφοριστό ψωμί, ψωμί ζυμωμένο με κρόκο ή ζαφορά δηλαδή, το διεκδικούν δύο υπέροχα νησιά. Η Σαντορίνη και η Ανάφη. Στη Σαντορίνη το λένε ζαφορά αλλά και ζαφοριστό, ενώ στην Ανάφη το αναφέρουν σαν ζαφοριστό. Κάθε φθινόπωρο εδώ και πολλούς αιώνες, οι γυναίκες μαζεύουν με προσοχή από τους λόφους τα εκλεκτά λουλούδια του κρόκου και τα στεγνώνουν σε σκιερό και ξηρό μέρος για να πάρουν τα πολύτιμα στίγματα. Η συνταγή για το ψωμί παραμένει η ίδια: αλεύρι, νερό, εκλεκτά στίγματα κρόκου, αλάτι, μαγιά ή προζύμη. Το χρώμα του ψωμιού, δεν αλλάζει ιδιαίτερα διότι η δόση των στιγμάτων που πρέπει να χρησιμοποιήσεις δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 10-15 στίγματα. Εκεί όμως που υπάρχει διαφορά είναι στο άρωμα του ψωμιού, χωρίς να είναι πικρό είναι ευχάριστα και διακριτικά ιώδες. Με πολλή συγκίνηση λοιπόν ζύμωσα το ψωμί μου, με κρόκο που τον συνέλλεξαν σύγχρονες απόγονοι των προϊστορικών κροκοσυλλεκτριών της εμβληματικής εικόνας από την τοιχογραφία της περιοχής των ανασκαφών του Ακρωτηρίου και το χάρισαν στην κόρη μου.
Για μία μικρή μοσχοβολιστή φόρμα
- 2 φλιτζάνια σκληρό – κίτρινο αλεύρι
- ¾ φλιτζανιού νερό με στίγματα κρόκου
- ½ κουταλάκι ξερή μαγιά
- 1 κουταλιά ελαιόλαδο
- ½ κουταλάκι ζάχαρη
- 1 κουταλάκι αλάτι
