Το πρωινό στην Ελλάδα της δεκαετίας του 50 του 60 αλλά και του 70, ήταν λιτό με ελάχιστες επιλογές. Ζεστό τσάι, ζυμωτό ψωμί με ελιές ή κατσικίσιο τυρί πολύ αλμυρό καθώς η συντήρηση γινόταν στο γραφικό μεταλλικό φανάρι που πρόσφερε προστασία από ενοχλητικούς επισκέπτες, γάτες κλπ αλλά δεν πρόσφερε ψύξη. Την ημέρα του ζυμώματος, υπήρχε […]

Τέτοια πατατόπιτα με ντομάτα δεν έχετε ξαναφάει. Εκείνο όμως που δίνει την τελευταία ευχάριστη δροσερή επίγευση στους γευστικούς κάλυκες, είναι ο ζωηρούλης δυόσμος. Δυόσμος διότι ζούμε σε μία υπέροχη μεσογειακή χώρα γεμάτη χρώματα και αρώματα. Eύκολη πίτα με δύο φύλλα, ένα κάτω, ένα επάνω.Στο ταψί του φούρνου με μία λαδόκολλα και δε σκοτίζομαι τι ταψί […]

Τέτοια κοτόπιτα με φρέσκια ντομάτα δεν έχετε ξαναφάει. Δεν είναι μαμαδίστικη είναι γιαγιαδίστικη και φέρω με μεγάλη υπερηφάνεια τον τίτλο της γιαγιάς. Μιας γιαγιάς από ένα χωριό της Ηπείρου ή του Πηλίου ή κάπου μικρού χωριού από τη Στερεά? Εγώ βέβαια από το Αδάμ κατάγομαι και το αναφέρω με μεγάλη χαρά!

Όσο ζεσταίνει ο καιρός τόσο πιο εύκολο είναι να ζυμώσεις το δικό σου ψωμί. Δε λέω ότι δε θέλει τον χρόνο του αλλά αν θέλεις κάτι ιδιαίτερο και το πιο σημαντικό αν θέλεις να γνωρίζεις τα υλικά που έχει μέσα το ψωμί σου τότε αξίζει τον κόπο. Ένα ΠΟΠ ελληνικό τυρί το μανούρι, λίγο πράσινο […]

Την τεχνική ήλιος για το ιδιαίτερα τραγανό και απολαυστικό σπιτικό φύλλο πίτας, την γνωρίζω πάρα πολλά χρόνια. Ελάτε να εντρυφήσουμε στην παράδοση να σηκώσουμε μανίκια και να πλάσουμε το μοναδικό αυτό φύλλο που γίνεται και με ελαιόλαδο. Αν δε σας ακούγεται καλή ιδέα το απάκι σας προτείνω ένα ωραίο μανούρι ή κομματάκια από μυρωδάτη φορμαέλα […]

Για τους πολύ αρχάριους, για αυτούς που βιάζονται, αλλά και για αυτούς που βαριούνται (και εγώ ανάμεσά τους πρώτη και καλύτερη). Είναι πίτα αλλά ουσιαστικά είναι ένα ανοιχτό μεγάλο κουρού (το καθένα μπορούν να το μοιραστούν δύο άτομα).

Αν διστάζετε να ασχοληθείτε με τις ζύμες που έχουν μαγιά, τώρα που ανέβηκε η θερμοκρασία είναι η κατάλληλη εποχή για να το επιχειρήσετε. H ζέστη είναι σπουδαίος σύμμαχος για τη δράση της μαγιάς, και έτσι διευκολύνεται και επιταχύνεται η διαδικασία. Άπειρα τα ζυμώματα μου, κάποια εύκολα κάποια πιο πολύπλοκα, όμως θα πρέπει εδώ να ομολογήσω […]

Κριτσινάκια που μπορούν να είναι ένα γρήγορο πρωινό, ένα δεκατιανό ή ένα συνοδευτικό για το βραδινό χαλαρωτικό ρόφημα. Αλλά μπορούν να γίνουν δωράκια σε φίλους ή για μια επίσκεψη. Ο κρόκος Κοζάνης χρησιμοποιείται με μέτρο γιατί είναι έντονα αρωματικός. Είναι πολύ εντυπωσιακό πόσο ακριβό είναι το κρίθινο αλεύρι. Βρήκα ελληνικής παραγωγής, αλλά παρόλα αυτά η […]

Σαν Θεσσαλονικιά που είμαι έπρεπε να τιμήσω το διάσημο κουλούρι της πόλης μου της Θεσσαλονίκης. Έχω ζυμώσει άπειρες φορές αλλά ποτέ δε λέω όχι σε ένα τραγανό φρεσκοψημένο κουλούρι από έναν καλό φούρνο. Πολλές οι μνήμες που έχω από φούρνους, ακόμη και από πάγκους που πουλάνε κουλούρια. Όταν ήμουν μικρή βέβαια δεν τα γεμίζανε με […]

Όταν ήμουν μικρή και αγοράζαμε μπουγάτσα με τυρί, η μαμά μου σχολίαζε με περιφρόνηση τη νόστιμη γέμιση: Μα γιατί λένε τυρί τη μυζήθρα? Το θεωρούσε ψιλοαπάτη να λένε τυρί τη μυζήθρα. Για εκείνη τυρί ήταν μόνο η φέτα ή κάποιο σπιτικό κατσικίσιο τυρί. Η μυζήθρα δεν ήτανε στα κορυφαία τυριά του ψυγείου μας, το οποίο […]