Η αναζωογονητική και πιπεράτη, πράσινη σαλάτα έχει σέλινο που συνήθως το συνδυάζουμε με το λάχανο, ενώ μπορεί κάλλιστα να σταθεί και μόνο του. Προσωπικά το προτιμώ από την ρόκα, νομίζω ότι έχει λιγότερη ‘καυτερή γεύση’ και γίνεται ηπιότερο με τον χυμό πορτοκαλιού και το μέλι.
Έχει κάτι αγχολυτικό να καθαρίζεις καλαμπόκια από τα τριζάτα φύλλα τους. Βγάζεις ένα ένα τα φύλλα και αποκαλύπτονται οι χρυσές κεχριμπαρένιες πέρλες του. Ακόμη και ωμό τρώγεται όταν είναι φρέσκο. Έχει δροσερούς χυμούς και είναι τρυφερό. Φρέσκα είναι με διαβεβαίωσε η μανάβισσα από τα Νέα Φλογητά όπου σταματήσαμε για μαναβική και φρουτάκια. Τους λατρεύω αυτούς […]
Δε θυμάμαι να πολυτρώγαμε φασολάδα στο σπίτι. Προτιμούσαμε συνήθως πιάζ φασόλια με πράσινα κρεμμυδάκια και πολύ μαϊντανό. Η μητέρα μου συνόδευε τα φασόλια με μύδια αχνιστά με ρετσίνα και ξερό κρεμμύδι. Ακόμη έχω τη μυρωδιά της ρετσίνας στη μύτη μου! Αυτή η ωραία σαλάτα είναι πολύ πιο πλούσια με το βελούδινο ταχίνι αλλά και το […]
Είμαστε σε εποχή καύσωνα αλλά και καλοκαιρινών διακοπών. Μπορεί να διαβάζετε αυτές τις σκέψεις σήμερα ή μετά από ένα μήνα δεν έχει σημασία. Η όμορφη χώρα μου καίγεται και πάλι. Ταλαιπωρία, καταστροφή περιβάλλοντος, καταστροφή οικονομική, σπίτια, καταλύματα που κάηκαν, εργαζόμενοι χωρίς δουλειά. Επισκέπτες από το εξωτερικό, απελπισμένοι, απογοητευμένοι, με τις βαλίτσες τους στο χέρι, με […]
Ιούλιος του 2004 στη Σίφνο, ο ήλιος καίει αλύπητα και εμείς ψάχνουμε δωμάτιο για να μείνουμε. Την ίδια μέρα ήρθε και η φλόγα για την Ολυμπιάδα του 2004 και όλα ήταν γεμάτα. Βρίσκουμε επιτέλους μετά από αρκετό ψάξιμο και ακριβώς όπως το θέλουμε ένα στούντιο με τη δική του αυλίτσα, θέα στη θάλασσα, κοντά στο […]
Ο ντάκος μου, με φέτα. Απλός χωρίς πολλά πολλά. Η ιστορία πίσω από τον ντάκο είναι ότι στην Κρήτη πηγαίνω αρκετά συχνά εδώ και 8-9 χρόνια και έχω υπέροχες γαστρονομικές αναμνήσεις. Από τα παζάρια της, από τα μανάβικά της, από τα εστιατόρια, τα μικρά καφενεία με τον απαραίτητο μεζέ συνοδευτικό της ρακής. Ιδιαίτερα θυμάμαι έναν […]
Κοιτάξτε τι γίνεται τώρα, κάθε μέρα λέω ότι όσο ζω μαθαίνω , αλλά αν μπορώ να καυχηθώ ότι γνωρίζω κάποιο αντικείμενο πάρα πολύ καλά είναι τα κρίταμα. Τα έχω μαγειρέψει με δεκάδες τρόπους. Αν μπείτε στο blog θα το διαπιστώσετε. Βραστά, ωμά, μαγειρευτά, ζαχαρωμένα, μόνα τους, με παρέα άλλα λαχανικά ένας καλός μπούσουλας με λίγα […]
Κορφάδες, αμπελοκορφάδες, αμπελοκορφές, βλαστάρια, αμπελοβλάσταρα είναι πολύ πλούσια η γλώσσα μας. Είναι πολύ μικρή η εποχή παραγωγής τους. Είμαι τυχερή που έχουμε το αμπέλι δίπλα στο σπίτι. Βέβαια εγώ ήθελα αμπελοκορφές από το ξινόμαυρο, αλλά για το δικό μας αμπέλι είναι νωρίς ακόμη. Από μία κληματαριά με άσπρα επιτραπέζια σταφύλια έκοψα τις πρώτες της αμπελοκορφές […]
Αναμνήσεις από τα καλοκαιρινά ψησίματα. Τούτη εδώ η σαλάτα ήταν ένα πιάτο από ένα ωραίο ελληνικό αρωματικό τραπέζι οικολογικής συνείδησης. Τη φωτιά που έψησε τα λαχανικά, τροφοδοτούσαν τα ξυλαράκια που τακτοποίησε με επιμέλεια ο σύζυγός μου από κλαδέματα ελιάς από λίγα δεντράκια που συντηρούμε στην Καλλικράτεια. (δεν είναι και κανένας ελαιώνας). Το ωραίο με αυτά […]
Τα κρίταμα και το γκουρμέ. Καμία ελληνική λέξη δε μπορεί να προσδιορίσει πραγματικά αυτό που έχουμε κάποια στιγμή μπροστά και μέσα στο πιάτο μας και είναι πέρα για πέρα ελληνικό, νόστιμο, δυσεύρετο, δημιουργικά μαγειρεμένο και με αισθητική παρουσιασμένο. Αλήθεια, από τις λίγες φορές που η γλώσσα μας η τόσο πλούσια και ευφάνταστη δεν προτείνει λύση. […]
Όταν διαβάζω ή βλέπω ή ακούω ότι τα ψητά παντζάρια είναι πιο νόστιμα από τα βραστά όσο συμπαθής και γνώστης και αν είναι αυτός που το αναφέρει κάτι επαναστατεί μέσα μου. Θες η οικιακή οικονομία που διδάχτηκα στα νεανικά μου χρόνια, θες ο πατέρας μου που είχε εμμονή με την άσκοπη κατανάλωση ρεύματος με έχουν […]
