Ημερομηνία: 7 Απριλίου μέσα στην άτιμη καραντίνα και σκέφτομαι τα εξής:
Σαγανάκι με υπέροχη ουρίτσα και γαριδούλες. Όμως αυτό το σαγανάκι δεν είναι για να το κάνεις στο σπίτι. Το βλέπεις και σε πιάνει μία μελαγχολία. Δεν του αξίζει το περιβάλλον ενός διαμερίσματος, όσο καλοβαλμένο και αξιοπρεπές και αν είναι. Του αξίζει ένα υπέροχα διαφορετικό περιβάλλον. Ένα τραπεζάκι με καρό μπλε-λευκό-θαλασσί τραπεζομάντηλο, μπροστά σε μία ωραία παραλία, με το αεράκι να ανακατεύει τα μαλλιά και το κυματάκι να σκάει μπροστά σου ξένοιαστο και κάθε φορά διαφορετικό. Του αξίζει να δέχεται τις μπουκιές μαύρου τραγανού χωριάτικου ψωμιού, μιας παρέας ξέγνοιαστης που γελάει και χαίρεται και τρώει χωρίς μάσκες και χωρίς επιφύλαξη. Ιδανικά θα ήθελα να είμαι στη Νάξο που τυροκομούν αυτή την πριγκίπισσα των τυριών τη γραβιέρα Νάξου, σε μία από τις μαγευτικές της παραλίες. Για να τσουγκρίσουν με το τσίπουρό τους 2-3 άτομα, όπου και να είναι!
1 ουρά πεσχανδρίτσας
2 γαρίδες
1 πράσινη πιπεριά
1 κόκκινη πιπεριά
2 φρέσκα κρεμμυδάκια
100γρ γραβιέρα Νάξου κομμένη σε κυβάκια
1 κουταλάκι απαλή μουστάρδα
4 κουταλιές ελαιόλαδο
½ κουταλάκι τριμμένο τζίντζερ
½ κουταλάκι κουρκουμά
αλάτι, μαύρο πιπέρι
Καθαρίζω, πλένω και ψιλοκόβω τα λαχανικά. Ζεσταίνω το ελαιόλαδο και προσθέτω τα λαχανικά για να αχνιστούν σε σιγανή θερμοκρασία και προσέχω να μη τσιγαριστούν. Προσθέτω τα μπαχαρικά, την μουστάρδα, μισό φλιτζάνι νερό και συνεχίζω το μαγείρεμα για
άλλα δέκα λεπτά. Προσθέτω την ουρίτσα και τις γαρίδες, σιγοβράζω για 2-3 λεπτά, κλείνω τη θερμοκρασία και προσθέτω τη γραβιέρα.
