Θυμάμαι την πρώτη φορά που με κέρασαν γλυκό του κουταλιού. Μόλις είχαμε έρθει από την Γερμανία και αυτού του είδους τα γλυκά δεν υπήρχαν στην μέχρι τότε γαστρονομική ζωή μου. Είμασταν λοιπόν σε συγγενικό σπίτι όπου έφαγα πρώτη φορά στη ζωή μου φρικασέ και το αποκορύφωμα ήταν το κέρασμα μετά το φαγητό, γλυκό του κουταλιού καρυδάκι. Ούτε το ένα γνώριζα σαν φαγητό αλλά ούτε και το μυστήριο καφετί μπαλάκι με την άγνωση σε μένα γεύση και υφή. Κοίταζα αμήχανα γύρω μου, μη ξέροντας τι να κάνω, με το φρικασέ τα κατάφερα το μισοάδειασα το πιάτο, κάπως στρίμωξα τα χόρτα, λίγα κατάπια. Το δύσκολο όμως ήταν με το καρυδάκι, δεν κατέβαινε στον οισοφάγο. Πως να το κρύψω, καταντράπηκα αλλά το άφησα το μισό στο πιατάκι.
Φυσικα άλλαξαν τα γούστα μου από τότε και μάλιστα έχω καταπιαστεί πολλές φορές να γεμίσω τα βαζάκια μου με πολύχρωμα λαχταριστά φρούτα.
Ακτινίδιο, πρέπει να ομολογήσω δεν είχα ξανακάνει.
Έμπνευση ήταν αυτά τα παλιά χαριτωμένα πιατάκια του γλυκού τα οποία έγιναν η αιτία για να μπουν τα ακτινίδια στην κατσαρόλα και να γίνουν γλυκό.
Και όπως πάντα όταν δοκιμάζω μία συνταγή ξεκινώ με μικρή δόση.
Η συνταγή
Υλικά
500γρ καθαρισμένα ακτινίδια, να είναι σχεδόν άγουρα
500γρ ζάχαρη
φλούδες από ένα πορτοκάλι
καθαρό και αποστειρωμένο βάζο 750ml
Οδηγίες
- Καθαρίζω καλά τα ακτινίδια, αφαιρώ το σκληρό κοτσανάκι και τα πλένω καλά. Κόβω στη συνέχεια τα ακτινίδια κατά μήκος όπως τις φέτες του πορτοκαλιού. Βγάζω λεπτές λωρίδες από τη φλούδα του πορτοκαλιού με το ειδικό εργαλείο για χοντρό ξύσμα.
- Ζυγίζω τα ακτινίδια και τη ζάχαρη και τα βάζω στην κατσαρόλα μαζί με τις φλούδες. Αφήνω τα ακτινίδια μέσα στη ζάχαρη όλο το βράδυ.
- Την επόμενη ημέρα βράζω τα ακτινίδια σε χαμηλή προς μέτρια θερμοκρασία για 30΄και ξαφρίζω τον ελάχιστο αφρό που έχει δημιουργηθεί. Ελέγχω αν έχει δέσει το σιρόπι και αφήνω το γλυκό να κρυώσει.
- Αποστειρώνω το βάζο και το γεμίζω.
