Γευματίζοντας σε ένα νέο πολυχώρο μπροστά στο κύμα του Θερμαϊκού, σκεφτόμουν πόσο άδικο είναι για τη Θεσσαλονίκη η απεριποίητη και μη αξιοποιημένη, με την καλή έννοια της αξιοποίησης, το κομμάτι ακτής από τον Φοίνικα προς. Μία Κυανή Ακτή θα μπορούσε να είναι όλη αυτή η υπέροχη περιοχή και να χαίρονται τα μάτια ατέλειωτα ηλιοβασιλέματα. Βέβαια ακόμη και να παρθεί η απόφαση και να ξεκαθαρίσουν τα νομικά πλαίσια, οι ιδιοκτησίες κλπ θα ακολουθήσει η κατάρα των μελετών. Ατέλειωτοι μήνες, χρόνια γραφειοκρατίας για εγκρίσεις, επιτροπές, τίτλους ιδιοκτησίας και κουράζομαι και μόνο που τα γράφω.
Ζω, πρέπει να αναφέρω, την ωραία παραλία Μέγαρο Μουσικής,-λιμάνι και την χαίρομαι με το ποδήλατο μου, είναι ένα δώρο ζωής, αλλά ακόμη και αυτή η παραλία: πόση φασαρία πόσα αυτοκίνητα τι ρύπανση στα μάτια όλη αυτή η ανησυχία, που δε σε αφήνει να απολαύσεις τον απέραντο ορίζοντα, τα σύννεφα, τα κύματα. Kαι η κλασσική ερώτηση: τι σχέση έχει η συνταγή? Βρήκα λοιπόν εγχώρια ροβίτσα στο μπακάλικο του πολυχώρου και όπως το υποσχέθηκα, στον εαυτό μου βασικά, ορίστε το αγαπημένο αυτό όσπριο σε μία απλή εκδοχή με ντομάτα και κόκκινη πιπεριά. Η ροβίτσα δε θέλει φούσκωμα βράζει και χωρίς χύτρα, αν είστε του κινήματος slow – low.
Η συνταγή
3
50
λεπτάΥλικά
1 φλιτζάνι ροβίτσα
2 κόκκινες πιπεριές
3 κόκκινες ντομάτες
½ ματσάκι άνηθου
500γρ νερό για το βράσιμο
2 κουταλάκια καπνιστή πάπρικα
λίγα φυλλαράκια αποξηραμένου δυόσμου
4 κουταλιές ελαιόλαδο
αλάτι, μαύρο πιπέρι
ξύγαλο για το σερβίρισμα
1 κουταλιά ελαιόλαδο για το σερβίρισμα επίσης
Οδηγίες
- Πλένω καθαρίζω και ψιλοκόβω τα λαχανικά και τον άνηθο. Ξεπλένω και τη ροβίτσα και προσέχω μήπως έχει καμιά πετρούλα.
- Βάζω το ελαιόλαδο στην κατσαρόλα και αχνίζω τις πιπεριές και την ντομάτα για 5-6 λεπτά. Προσθέτω τη ροβίτσα, τον άνηθο, τα μπαχαρικά και το νερό και σιγοβράζω για 45΄περίπου. Δοκιμάζω και συνεχίζω αν χρειάζεται το μαγείρεμα. Θέλω το φαγητό να είναι του πιρουνιού και φροντίζω να σωθούν όλα τα ζουμάκια της ροβίτσας.
- Σερβίρω με μία γενναία κουταλιά ξύγαλου.
